به زنده گی روزمره باز می گردم
پر از دل نتگی
سلکشن رییس را کپی کرده ام
آهنگ ِ آشنایی می خواند
چشمانم را می بندم
دستانم را گرفته ای و همراه با آهنگ می خوانی
اول آرام زمزمه می کنی
و بعد آهنگ در آوازت گم می شود
دور میز ایستاده ایم
دو سال و 2 ماه می گذرد
آرزو می کنیم
و ترس هایمان را در کاسه آتش می سوزانیم
می دانی؟!
به آن روزها نیاز دارم
به رقص ِ آرام ِ پشت ِ صندلی ها
و چشمانی بسته
... که حرکات ِ ناموزونم را نمی پایند
صدای ِ این زن
د
ل
م
... را می لرزاند
حنجره ی ِ توانای ِ این زن بارها و بارها با همین آهنگ
پشت ِ همان صندلی ها پنهان کننده ی ِ شکست ِ پر صدای ِ بغضم بوده است
به آن روزها نیاز دارم
به کاسه ی ِ آتش
می خواهم ترس ِ از رنده گی را درونش بسوزانم
...
... پ . ن : آهنگ ِ روی ِ بلاگ