دوسم میادش ات
یا
همان
دوستت دارم ها
. بر همه گان روشن است
این که هنوز بعد از شش سال ، وقت ِ دیدنت قلبم بیشتر می تپد
که دلم خیلی زود برایت تنگ نمی شود
که طاقت ِ دوریت را ندارم
که اگر نبودی
خیلی پیش از این شکسته بودم
بریده بودم
! که تو عقشه منی
که خم به ابرویت بیاید ، می خواهم دنیا نباشد
که با پانزده سال و هفت ماه و هفت روزی که بزرگتری ، نگرانت می شوم
" که مرا بی سببی نیستی "
* * *
همه این ها به جای ِ خود
می خواهم یاد بگیرم
خودم را هم باور کنم
پی نوشت : تولد مبارکی برای ِ عالیجناب شاملو
Labels: ... برای تو