بهش اس ام اس دادم کنسرت ناظری بریم؟
جواب داده نه پول ندارم
می گم مگر حقوق نمیگیری؟
!!!می گه آخر باید لباس عید بخرم ، تموم میشه
اول می خندم
از فرط قهقه پخش می شم کف زمین
بعد تو همون حال گریه ام میگیره
دیگر نه روزها برامون فرقی داره ، نه آدم ها
هر کدوممون دو ، سه تا شلوار داریم و یه سری تی شرت
همه جا می پوشیم
خیلی غم انگیزه که دیگر حتا حس کارت و کادو خریدن هم نیست
حس تبریک تلفنی هم حتا
یه نت می زاریم ریدر یا فیس بوک
تهش نقطه میزاریم
بعد عید می شه
بعد ما همون جا نشستیم لایک می زنیم
بابا پاشین
پاشین که پای این کامپیوتر پیــــــــــــــــــــر شدیم
بی عشق
بی بوسه
بی آغوش
و حتا بی رویا و آرزو
+ پ .ن : روز جمعه آمدم شرکت که ریدر بخونم
اینترنت خونه قطعه منم لپ تاپم ترکیده
Labels: آرزوهای سال نو